راهاندازی یک کسبوکار خانوادگی: بایدها و نبایدها
مترجم: مریم مرادخانی
منبع: Entrepreneur
کسبوکار خانوادگی قدیمیترین و رایجترین نوع کسبوکار است. بر اساس گزارشهای آماری مدرسه کسبوکار هاروارد، بیش از نیمی از شرکتها در ایالاتمتحده کسبوکارهای خانوادگیاند، از فروشگاههای موسوم به «ماماند پاپ» گرفته تا فروشگاههای زنجیرهای عظیمی مثل «والمارت.» هرچند هنوز تعریف مشخصی برای کسبوکار خانوادگی وجود ندارد، اما جامعترین تعریفی که میتوان برای آن در نظر گرفت از این قرار است: کسبوکاری که توسط اعضای یک خانواده راهاندازی شده یا مدیران یا صاحبان اصلی سهام آن از اعضای یک خانوادهاند. من از کودکی با کسبوکار خانوادگی آشنا شدم. ابتدا در مغازه عتیقه فروشی پدر و مادرم کار میکردم. بعد در رستوران غذاهای مدیترانهای پدربزرگم مشغول به کار شدم و پس از آن، در یکی از شعبههای بستنی فروشی «سوانسون» استخدام شدم. ۲۰ سال از آن روزها گذشته و حالا کسبوکار خانوادگی بخشی از زندگی ما شده تا جایی که من و همسرم تا به حال چندین کسبوکار را با یکدیگر راهاندازی و اداره کردهایم. بسیاری از خانوادهها کسبوکار خود را با پروژههای جانبی و نه چندان مهم آغاز میکنند و چون با یکدیگر صمیمیاند، تشریفات اداری یا رسومات کسبوکار را چندان جدی نمیگیرند. تجربه سالها فعالیت با اعضای خانواده و مشاهده آنها از نزدیک به من نشان داد که آنچه یک کسبوکار خانوادگی به آن نیازمند است، «ساختار» و «برنامهریزی» دقیق است.
مبنع این خبر (برای مشاهده متن کامل خبر لینک زیر را بزنید):
دنیای اقتصاد: مدیران